برای بسیاری از افراد قهوه به عنوان ماده ای به کار می رود که انرژی بخش است و خواب را از سر می پراند و برای بسیاری دیگر راهی برای ارتباط برقرار کردن آدم ها با یکدیگر است. زمانی که به قهوه فروش ها می روید و یا حتی در جستجوی مکان های کمتر شناخته شده اید با خوردن قهوه می توانید به بخشی از فرهنگ و تاریخ آن مکان دست پیدا کنید.
ترکیه
تاسیس اولین قهوه خانه های دنیا به قرن 16 در ترکیه بر می گردد جایی که بسیاری از روشنفکران و هنرمندان دور هم جمع می شدند و درباره ی مسائل سیاسی و موضوعات مختلف صحبت می کردند. قهوه ترک را در قهوه جوش های کوچک که عموما مسی هستند تهیه می کنند. برای یک فنجان قهوه ترک، به همین میزان آب را با دو قاشق قهوه مخلوط کرده و در هنگام گرما دیدن به آن کمی شکر اضافه می کنند و درست زمانی که به حد جوشیدن رسید، آن را از روی گاز برداشته درون فنجان می ریزند تا بیشتر کف ممکن را از خود نشان دهد. ترکها قهوه شان را تلخ و غلیظ می خورند به طوری که دانه های قهوه کف فنجان ته نشین شود پس از آن دوستانشان آینده را بر اساس الگوهایی که توسط پودر قهوه شکل گرفته می خوانند. فال قهوه بسیار رایج است و آنها منتظرند تا خبرهای خوبی از آینده بگیرند.
ایتالیا
ایتالیایی ها به خاطر فرهنگ قهوه خود معروف هستند. آنها دوست دارند قهوه را آرام بنوشند به جای این که در حال حرکت آن را بنوشند. اکثر کافه ها قهوه را با فنجان کاغذی سرو نمی کنند. ایتالیایی ها همچنین نسبت به شیر در قهوه احساس خوبی دارند و نوشیدنی هایی مانند کاپوچینو و لاته معمولا بعد از نهار سرو نمی شوند چون این نوشیدنی ها مخصوص صبحانه هستند.
ویتنام
قهوه در ویتنام، مثل بسیاری از دیگر نقاط دنیا، بهانه‌ی معاشرت و گفتگو است. “Đi uống cà phê” به معنای «برویم قهوه بخوریم»، شیوه‌ی دیگر بیان این جمله است که < برویم گپی بزنیم>. از نوشیدنی‌های معروف ویتنامی‌ها قهوه‌ی سرد است که برای تهیه‌ی آن، از سابه‌ی متوسط تا کمی درشت روبوستای تیره‌برشت استفاده می‌شود. این قهوه را با دستگاه‌های مخصوص چکه‌ای، با آب داغ آماده می‌کنند با این تفاوت که پیش از گذاشتن دستگاه روی فنجان، دو سه قاشق شیرِ غلیظ شده‌ی شیرین در فنجان میریزند و سپس فرآیند دم‌آوری چکه‌ای انجام می‌شود. در نهایت ترکیب به دست آمده را در لیوانی پر از یخ ریخته، سرو می‌کنند. این روش از رمانی آغاز شد که قهوه در سال های 1800 توسط فرنسوی ها در ویتنام معرفی شد. در این میان آنها از شیر غلیظ شده استفاده می کردند چرا که نوع تازه آن بسیار کمیاب بود.
ایرلند
معروف‌ترین قهوه‌ی ایرلند irish coffee می‌باشد. این قهوه ترکیبی از قهوه فرانسه ، نوشیدنی الکلی و کف شیر می‌باشد. تاریخچه‌ی این نوشیدنی به دهه‌ی 1940 میلادی برمی‌گردد. در این دهه گروهی از سربازان آمریکایی به شهر Limerick ایرلند رسیدند و خواستار یک نوشیدنی بودند که آنها را تحریک کند و روحیه‌ی جنگجویی آنها را افزایش دهد و آنها را در برابر هوای بارانی منطقه گرم نگه دارد. این نوشیدنی نخستین بار توسط این سربازان آمریکایی مصرف شد اما طرز تهیه‌ی آن بعدها توسط آمریکایی‌ها نیز استفاده شد.
برزیل
امریکایی ها که به اندکی گرما نیاز داشتند فکر کردند که قهوه برزیلی را بنوشند که ترکیبی از قهوه داغ، خامه و عرق نیشکر است و مقداری دارچنی بر روی آن می ریزند. از آنجا که برزیل بزرگترین تولید کننده قهوه در جهان است چندین روش آماده سازی برای قهوه دارد. برزیلی‌ها قهوه معمولی نمیخورند ،آنها cafezinho (در زبان پرتغالی به معنای قهوه کوچک سیاه و سفید) که قهوه‌ای بسیار شیرین و قوی است را در فنجان‌های کوچک می‌نوشند. مردم برزیل cafezinho یا کافه را بسیار دوست دارند به طوری که در تمامی اوقات روز آن را مصرف می کنند. این قهوه بسیار شبیه اسپرسو است هر چند قبل از افزودن قهوه با آب مخلوط شده است.
یونان
Frappés یک نوشیدنی قهوه یونانی است که بسیاری از مردم را در کشور یونان دور هم جمع می کند. این قهوه از دو قاشق غذا خوری قهوه فوری، شکر و آب تشکیل شده است سپس آن را در شیکرکوکتل می ریزند تا روی آن کف تشکیل شود. در نهایت، آب سرد و شیر گرم را به آن اضافه می کنند. یکی از کارمندان نستل وقتی آب داغ برای درست کردن قهوه اش پیدا نکرد از این شیوه استفاده کرد. هم اکنون، این نوشیدنی یکی از محبوب ترین نوشیدنی های یونان به شمار می رود.
اتیوپی
با وجود این که اتیوپی اولین قهوه خانه ها را به دنیا معرفی کرد ولی این محصول را از این کشور افریقایی برد. اتیوپی فرهنگ منحصر به فرد خود را در مورد قهوه حفظ کرده است، یکی از آنها مراسم پرزحمت و مشهور جشن قهوه است که بوسیله‌ی بانوان انجام می‌شود و هنوز جزئی از زندگی روزمره آنها است. جزئیات تهیه قهوه در این مراسم بسیار زیاد است، اما تقریبا به شیوه‌ای که در زیر بیان میکنیم تهیه می‌شود: ابتدا بوته‌ی کندر را دود می‌کنند و دانه‌های سبز قهوه را روی یک منقل کباب می‌کنند و زمانی که کباب شدند آنها را بوسیله‌ی یک هاون و دسته‌اش آسیاب می‌کنند. سپس دانه‌ها را به همراه آب در ظرفی به نام jebena که از خاک رس است و گردن بلندی دارد و ته آن گرد است میریزند تا جوش بیاید. در آخر زمانی که آماده سرو شد وسیله‌ی دیگری را به عنوان صافی (موی اسب، لباس و چیزی شبیه به اینها) بر روی دهانه‌ی کوزه قرار می‌دهند و سپس قهوه خالص به دست آمده را درون فنجان‌ها میریزند. برای مزه بهتر به آن شکر (گاهی نمک یا کره ) اضافه می‌کنند.
